"มึงเป็นใครกันวะ ทำไมกูต้องมาฟังมึงมาอวดกล้องใหม่ด้วย"

ผมก็คือผู้ใช้ปลายทางคนหนึ่งนั่นแหละครับ แค่อยากมาเล่าไง 

ถถถถถถ

เอาน่าา อ่านหน่อยยย....

ผมเริ่มถ่ายภาพมาได้ซักราวๆ 10 ปีละครับ  เริ่มตั้งแต่ D300 ไป D700 ในปีแรกหลังจากนั้นผมก็ตัดสินใจจัด D3 มาใช้ แล้วก็ติดใจใช้กล้องบอดี้โปรมาตลอด  ผมเป็นคนเปลี่ยนกล้องไม่บ่อย 3-4 ปีเปลี่ยนที ก็จนหมดยุคของมันนั่นแหละครับ  

แต่ก่อนง่ายครับ สบายๆ เอาอยู่ ตัวเดียวเที่ยวทั่วโลก ไม่เคยมีปัญหาใดๆ  12MP ยังพอเพียงต่อความต้องการของตลาดทั่วไปแม้จะเป็นภาพแลนด์สเคป  โพสต์ลงเว็บไซต์เต็มที่ก็แค่ 1000px 

มาถึงจุดหนึ่ง ผมรู้สึกว่าอยากได้ไฟล์ที่ใหญ่ขึ้นมาอีกสักหน่อย เพราะยุคสมัยเริ่มเปลี่ยนไป ยุคนั้น Nikon ดันออกกล้องมา 2 รุ่นทำให้ผมทำใจลำบากมาก

D4 และ D800/800E  .... หลายๆท่านคงรู้ถึงจุดแข็งของสองตัวนี้ดี  ผมจำกัดความสั้นๆให้ก็แล้วกัน  " ถึกเร็วแรง"  กับ " ใหญ่ ยืดหยุ่น"

อือหืม คิดหนักสิครับ... 

ต้องเท้าความกันก่อนเลย  ส่วนตัวผมถ่ายภาพแลนด์สเคป แบบ roadtrip  เรียกสั้นๆว่า ขับถ่ายจอดถ่าย  ไม่ใช่สายปักหลัก อันนี้ผมนิยามเอาเองนะครับ

สายปักหลักนี่จะเป็นพวก มีจุดหมายแน่นอน  ลำบากเดินทางไปถึงแล้วปักขารอจังหวะแสง แล้วซัดอยู่ที่เดียวเลย พวกนี้เวลาออกทริปภาพจะไม่ค่อยเยอะ แต่คุณภาพจะเน้นๆ

ส่วนสาย roadtrip แบบผมคือ เจออะไรก็อยากถ่าย  คือแบบเก็บความทรงจำ รวบๆไปกับภาพแนวที่ชอบ   สั้นๆว่า ถ่ายเรี่ยราด  ภาพมันก็จะเยอะๆหน่อย  บางทีโชคดีก็อาจได้ภาพที่ดีกลับมาบ้าง  แต่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยได้หรอก  กลับมาก็ได้แต่คิด " ถ่ายเชี่ยไรมาวะ " ทุกที  แต่มันก็มีความสุขนะ 

ทีนี้เนี่ย High ISO กับ สปีด จึงค่อนข้างจำเป็นพอสมควรกับการที่จะมั่นใจว่าจะได้ภาพที่อยากได้  

แต่ภาพที่ใหญ่กว่า 16MP ก็อยากได้เหมือนกัน เพื่อความยืดหยุ่นในการครอปไปใช้งาน

...

ณ ตอนนั้นผมจึงเลือกที่จะเก็บ D4 ไว้เป็นกล้องที่ใช้ประจำในชีวิตประจำวัน เพราะตอนนั้นแค่อยากถ่ายแฟน ถ่ายหมา  ถ่ายเมืองบ้างตามเรื่องตามราว คงไม่ได้มีอะไรมาก  ประหยัดเนื้อที่ฮาร์ดดิสก์ได้มากโขกว่าที่จะใช้ 36MP ของ D800 จึงเป็นช่วงเวลาที่ผมลำบากพอสมควรกว่า 5ปี  ที่เวลาออกทริปต่างประเทศนานๆ  ผมก็ต้องจัด D800 มาเสริมทัพเป็น 2 บอดี้เพื่อความมั่นใจในการเก็บภาพ พอกลับมาก็ขายทิ้งไป  บางทริปก็ได้ทาง Nikon Thailand สนับสนุนกล้องมาให้ยืมใช้  อันนี้ต้องขอ #ขอบคุณNikonthailand

D850+24-70/2.8
เกริ่นมาตั้งนาน ยังไม่เข้าเรื่องซะที....
เข้าก็ได้ !

แหม่ มันก็ต้องเกริ่นกันก่อนครับ จะได้เห็นภาพว่าทำไม D850 มันถึงเหมาะเจาะจะเป็นกล้องที่ผมตัดสินใจนำมาเป็นกล้องประจำกายต่อจาก D4   
แทนที่จะเป็น D5   ทำไมผมถึงยอมกล้ำกลืน ไม่เป็น " วัยรุ่นต้องเลขเดี่ยว" อีกต่อไป  

ต้องยอมเสียสละความเข้ามือในการจับถือ 

ต้องยอมเสียสละ เสียงชัตเตอร์ปืนกลอันเร้าใจไข่สั่นของบอดี้โปร   

ต้องยอมเสียสละความอึดถึกทนของแบตเตอรี่  EN EL18a  ที่ชาร์จแล้วมั่นใจชัวร์ว่าอยู่ไปได้หลายวันไม่หมดกลางทางระหว่างถ่ายแน่ๆ

มา  มาเข้าประเด็นกัน

มันมาถึงจุดที่ผมรู้สึกว่าไฟล์กล้อง 16MP เริ่มไม่เพียงพอต่อความต้องการของตลาดหรือยุคสมัยอีกต่อไป...เรียกได้ว่าอนาคตเริ่มสั้นลงหรืออาจหมดไปแล้ว 

จากเดิมทีสมัยโน้น 12 ล้านมา 16 ล้านมันก็พอไหว

ตอนนี้ไปยุค 4K  8K กันแล้ว เราคงต้องเริ่มมองถึงอนาคตในระยะยาวกันบ้าง

เฝ้ารอให้ D5 ออกมาเป็น 24MP เหมือน D750 ก็มาแค่ 20MP 

... อืม ซื้อมาก็คงใช้แป๊ปๆ ไม่น่าจะทันความใหม่ของโลกแบบก้าวกระโดดในยุคนี้

เนื่องจากผมไม่ได้ใช้กล้องถ่ายภาพเป็นอาชีพ  ปกติจะลงทุนซื้อกล้องตัวนึงต้องมั่นใจว่าจะใช้ได้นานพอสมควร คุ้มค่าคุ้มกับราคาที่ต้องจ่ายไป

ผมเลยรอต่อสักพัก เพราะตามกลไก  นิคอนน่าจะออกซีรีย์เลข 8 ตามเรือธงมาติดๆ รอเแล้วรอเล่า รอมา 1 ปีเต็มจากการออกของ D5

ในที่สุดก็เปิดตัวเสียที

วันแรกที่ได้รับรู้สเปกกล้อง  ... 46MP  อือหืมมม... คอมพ์จะเอาอยู่ไหมวะเนี่ย เอาจริงๆผมไม่มีข้อข้องใจเกี่ยวกับเรื่องคุณภาพไฟล์หรือเรื่อง Dynamic Range สักเท่าไหร่อยู่แล้วเพราะมั่นใจมาตั้งแต่ตอน D800/810  ผ่านฉลุย

raw ตั้งได้ S M L  ...​เอ้อ ตอบโจทย์  ถ่ายประจำวันผมไม่ได้ต้องการไฟล์ใหญ่อะไรมากมาย ไม่ได้ต้องการไฟล์ดีเด่ แค่อยากเก็บภาพลูกเมีย  เก็บโมเมนต์ดีๆ ไว้ดู  ยืดหยุ่นหน่อยพอทำไฟล์ได้สนุกๆแค่นั้น  ก็เลือกได้ว่าเอาไฟล์เล็กหน่อย ... อันนี้ก็ผ่านวีดีโอ... ผมไม่ได้เน้นอยู่แล้ว ก็เลยไม่ได้อะไรมากมายกับตรงนี้

มันก็ยังมีสิ่งที่ผมยังแอบกังขาเล็กน้อยคือเรื่องปริมาณนอยส์ เมื่อถ่ายภาพที่ High-ISO อันนี้ต้องยอมรับจริงๆว่ากล้องรุ่นเรือธงได้เปรียบกว่ามาก

ตอนอ่านๆข่าวลือตามเว็บเค้าเคลมว่าดีกว่า D810 อยู่พอสมควร ผมยังค่อนข้างไม่มั่นใจเกี่ยวกับเรื่องนี้สักเท่าไหร่

แต่..... มาถึงจุดที่กิเลสอยู่เหนือเหตุผล รวมถึงภรรยาทางบ้านอนุมัติ

รออัลไลล่ะครับบบบบบบบบบ

จัดมาก่อนค่อยว่ากันละ ไอ่พวกเรื่องที่กังขาทั้งหลาย ช่างมันไปก่อน