เหมือน การอ่านตำราว่ายน้ำ อ่านมาจนจำขึ้นใจว่าท่าไหนว่ายอย่างไร ทำอย่างไรถึงจะเร็วที่สุด ดีที่สุด ประหยัดพลังงานที่สุด แต่เมื่อไปเจอสถานการณ์จริง การว่ายในสระเด็ก สระผู้ใหญ่ แม่น้ำ ก็แตกต่างกันไปตาม รูปแบบนั้น เรียกได้ว่า พลิกตำรากันไม่ทัน
การบวชทำให้เราได้ทราบและซึ้งว่า ทำไม ทำไม และทำไม จึงต้องบวช !(ทราบไม่พอ ต้องซึ้งด้วย)

ความเชื่อที่ว่า (ต้องไปศึกษาความเชื่อ หรือว่า ความใช่)
พระทำฝาบาตรและบาตรหล่น (ต้องสวดอิติปิโส 108 จบ)
เป็นอุบายของโบราณให้ภิกษุสามเณรมีความสำรวมระวังครับ ที่จริงพระวินัยบรรยัต ปรับอาบัต เพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่ถึงอย่างไรก็ต้องประคองไว้ให้ดี
การอธิษฐานก็เหมือนกับหางเสือที่คอยบังคับทิศทางครับ ถ้าไม่อธิษฐานก็จะหลงทิศหลงทาง ไม่เป็นไปตามที่ต้องการ เช่นขอให้รวย ถ้ารวยจริงๆ แต่ว่ารวยจากการเบียดเบียดชาวบ้านก็คงไม่มีความสุขแน่ๆ




